یه پیاده روی طولانی دو نفره .....

دیروز عصر من و آرین جون حاضر شدیم تا با هم برای اولین بار به یه پیاده روی طولانی دو نفره بریم. و یه بیسکویت هم به پسر قشنگم دادم تا حسابی کل راه مشغول خوردن و دیدن مغازه ها بود طوریکه اصلا دست منو نمیگرفت و مجبور بودم از سر کوچه ها که می گذشتیم بغلش کنم و بگذارم اون سمت که خدایی نکرده با ماشینها تفاصد نکنیم. وسطهای راه نگاهم میکرد و یه لبخند ملیح نثارم میکرد و به این معنی که کلکی برات دارم  تا اینکه از مسیری که اومده بودیم برمیگشت و می دوید تا منم دنبالش بدوم و من هم نامردی نکردم و دویدم هم پسرم کلی می خندید و خوشحال بود و هم من یه یادی از بچگیهام کردم. خیلی خوشحال بودم که بیرون اصلا بهونه خرید یا اینکه خسته شده باشه و بغلش کنم نمی گرفت.با هم خرید کردیم و داخل چند تا مغازه جنسهای جورواجور دیدیم و به خونه بازگشتیم و آرین نشست پای تلویزیون برنامه ببینه و من هم داخل آشپزخونه مشغول آشپزی شدم.....